کاشت دندان یا ایمپلنت دندان روشی جدیدی در علم دندانپزشکی که با برخورداری از ظاهری طبیعی، علاوه بر زیبایی دندان ، تأمین کننده سلامت دهان و دندان نیز می باشد.
در ایمپلنت دندان از پایه ای قوی ( عمدتاً از جنس تیتانیوم ) جهت ثابت نگه داشتن دندان استفاده می شود و پس از تثبیت آن طی چند هفته ، تاج دندان قالب گیری شده و بر روی آن سوار می شود.
میزان موفقیت در ایمپلنت دندان متفاوت بوده و برحسب موقعیت دندان از دست رفته، وضعیت اتصال به فک و به خصوص تبحر دندانپزشک متفاوت می باشد.
به طور کلی میزان موفقیت ایمپلنت علاوه بر موارد مذکور به نگهداری و مراقبت صحیح دندان نیز بستگی دارد.
روش کاشت دندان
اولین گام در ایمپلنت دندان کار گذاری ریشه دندان در درون استخوان فک و در ناحیه دندان از دست رفته است.
التیام استخوان فک به زمانی بین ۶ تا ۱۲ هفته نیاز دارد که برحسب ویژگی های جسمانی هر بیمار و تشخیص دندانپزشک معالج متفاوت می باشد.
در گام دوم، پس از ادغام ایمپلنت با استخوان فک، متصل کننده دیگری جهت نگه داری دندان جدید بر روی ریشه بارگذاری می شود. برای مرحله بعدی لازم است که ویژگی های دندان نظیر نحوه گاز گرفتن، ترتیب و شکل دندان ها در کنار یکدیگر قالب گیری شده و براساس آن، دندان جدید ساخته شود.
به دندان ساخته شده اصطلاحاً تاج دندان گفته می شود. در برخی موارد به جای استفاده از روکش ثابت، از پروتزهای متحرک برای این منظور استفاده می شود.
رنگ دندان ساخته شده دقیقاً مشابه رنگ دندان طبیعی بوده و به دلیل کاشت دندان در فک بیمار، حس یک دندان طبیعی را به بیمار منتقل می کند ، بدین ترتیب، بیمار موظف به رعایت کلیه مراقبت های دندان واقعی نظیر مسواک زدن، کشیدن نخ دندان، استفاده از دهان شویه های ضد باکتری و مراجعه مداوم و مستمر به دندانپزشک است.
Loading...